Over mij

Ik ben opgeleid als psychiatrisch verpleegkundige en zorgcoördinator binnen de geestelijke gezondheidszorg. Ik genoot hiervan, maar merkte ook dat het contact met mensen me veel energie kostte. De liefde voor stilte en bewustwording is bij mij begonnen in 2003, toen ik 26 jaar was. Ik raakte in een depressie. Het bleek voor mij van groot belang om rust en ruimte te creëren waarin ik mijn emoties onder ogen kon zien en ze mocht voelen. Ik mediteerde zeer regelmatig en ik deed 2 á 3 keer per jaar mee aan een stilteretraite om mijn leven in het licht te zetten. Het leverde mij de rust en ruimte op die ik nodig had om inzicht in mezelf te krijgen en om in contact met mezelf te blijven.

Elke retraite geeft mij weer nieuwe inzichten in patronen. Op het moment dat ik me bewust word van deze patronen en deze aanvaard, ontstaat er ruimte waarin deze patronen kunnen veranderen. Ik merk dat ik me nu minder laat meeslepen door emoties en gedachten. Doordat ik ze kan zien als onderdeel van het leven, krijgen ze de ruimte en nemen ze minder de overhand. Vaak kan ik zelfs genieten van alle emoties die ik ervaar. Het geeft me het gevoel dat ik echt leef.

Mijn kijk op ziekte is dat deze ons iets te vertellen heeft. Ik ben ervan overtuigd dat we psychische en lichamelijke ziekten kunnen gebruiken om helderheid te krijgen over ons huidige leven. Dit is zeker niet altijd makkelijk, maar voor mij erg ondersteunend en verhelderend.

Ik heb me door de jaren heen laten inspireren door de ideeën en visies van onder anderen Willem de Ridder, Chistiane Beerlandt, Eckhart Tolle, Thich Nhat Hanh, Jan Geurtz, Human Design, Ayurveda en Mooji.

In 2015 hoorde ik voor het eerst iets over Human Design. Ik leerde mijn kwaliteiten als reflector kennen en begreep daardoor nog beter hoe bepaalde dingen voor mij werken. Zo begon ik te begrijpen waarom het werken met mensen me zoveel energie kostte. Daarnaast leerde ik om mijn ‘openheid’ op een andere manier te gebruiken. Hierdoor ben ik nu in staat om mensen te begeleiden in het bewust worden, zonder dat daarbij mijn eigen energie verloren gaat. Sterker nog: ik krijg nu juist veel energie van de sessies.

Reflector

Binnen Human Design word ik – zoals eerder al genoemd – gekenmerkt als reflector.
‘‘Reflectors zijn helemaal open: in hun design is geen enkel centrum ingekleurd. Juist door hun openheid zijn reflectors in staat om op een ontvankelijke, accepterende manier te luisteren en naar dingen te kijken. Als geen ander zijn reflectors dus in staat om te spiegelen wat er in hun omgeving aanwezig is. reflectors worden daarom ook beschreven als de barometers van onze samenleving.’’
Guido Wernink

Meer over Human Design